من هنوز نسخه پیچم

     دوستای عزیز سلام. خیلی از دوستان که به من محبت دارن، تو پیامهاشون مینویسن که چرا دیگه نمی نویسی، کجایی، چی کار میکنی و از این حرفها. راستش اینه که پنج سال پیش که نوشتن این وبلاگ رو شروع کردم، وقت آزاد زیادی داشتم، نیمه وقت کار میکردم و شرایط کارم تو داروخونه طوری بود که بیشتر پشت کامپیوتر بودم و توی وقتهای بیکاری میتونستم مطلب بنویسم. ولی الان دیگه شرایطم خیلی عوض شده، الان صبح ساعت 9 میرم داروخونه حدود ساعت یک بعد از ظهر برمیگردم خونه و یه ناهاری میخورم و نمازی میخونم و دوباره از ساعت 3 تا 10 شب تو داروخونه هستم. تازه اگه داروخونه شلوغ نباشه و بتونیم ساعت 10 ببندیم. به همین خاطر اصلا وقت نمیکنم. بابت این موضوع از همتون معذرت میخوام. ولی هر چند وقت یه بار اینجا میام و همه نظرها رو یکی یکی میخونم و تا جایی که بتونم جواب میدم.

 اگه از احوال من بپرسید، اینکه من هنوز تو همون داروخونه مشغول کار هستم. الان حدود سه سال و نیم هست که اینجا هستم. تو پست قبلی براتون نوشتم که حقوقمون عید پارسال افزایش پیدا نکرد. سال قبل آبان ماه دکتر یه مبلغ ناچیزی اونم به خاطر اینکه یه نفر از کادر داروخونه کم شده بود، گذاشت رو حقوقمون. عید امسال هم چیزی حدود 7 درصد حقوقم رو افزایش داد. ولی باز هم من یه نسخه پیچم و دارم زندگی رو از این راه اداره میکنم. انشااله بازم میام و خاطره مینویسم. منتظرم باشید.